Drie belangrijke nieuwsfeiten vandaag. 1. Het ATB-seizoen is weer begonnen. 2. August is terug van weggeweest. 3 Bij Arre is de kogel door de kerk. Bijna traditioneel fietsen Ruud R. en Wiebe vroeg in het ATB-seizoen de Eper bossentocht. Gisteren, zaterdag, was het weer zover. Een prachtig, prima uitgezet parcours zorgde voor 45 in schitterende herfsttooi gestoken kilometers. Ondanks het feit dat ook de 25 km. fietsers het begin en het eind van het parcours bevolkten, konden we er flink tegenaan en kwamen we uit op een gemiddelde van 22,6 km. per uur. We ontleenden zoveel plezier aan de tocht dat we besloten de overige leden van de A-groep voor te stellen zondag, vandaag dus, op herhaling te gaan in Hoog Keppel en daarmee het ATB-seizoen een week eerder dan gepland te openen. Hoog Keppel is lekker dichtbij en de 40 km. lange Kruisbergtocht hebben we nog nooit eerder gereden. Bellen dus. Arre en Pieter waren vlot gestrikt. Roel zijn rug verdraagt het nog niet en Aart (vdB) ziet het ATB-en niet zo zitten. Hij heeft zelfs geen mountainbike. Nog niet zo lang geleden hebben we Arre kunnen overhalen om in de zomer mee de weg op te gaan. Aart moeten we nog zover krijgen dat hij mee gaat ATB-en. Werk aan de winkel dus. Willem is niet in de belronde meegenomen omdat Elly 50 jaar bestaat ( gefeliciteerd!!! ). En op wie komt al die drukte ( inkoop, serveren, gasten onderhouden, afwassen en stofzuigen) die dat met zich meebrengt neer? Juist, op Willem. Dus nu even niet. ’s Avonds gaat bij Wiebe de telefoon. August aan de lijn. Wat we morgen gaan doen. Oh, op de ATB en ook nog een buitenrit. Dat is even schrikken. Nou ja, nou nee, nou ik zie wel. Wiebe gokte met 80% op nee en 20% op ja volstrekt verkeerd toen August vanmorgen om 8.30 uur in de v.d. Waalslaan verscheen. Kortgeleden 40 jaar geworden ( en dat bracht voor ons gratis koffie en gebak met zich mee ) en 10 kilo zwaarder heeft hij zich voorgenomen zijn leven te beteren. Want als je met een “ tot volgende week ‘afscheid neemt mag je dat wel zeggen toch? August, welkom terug bij de club!!! Het is altijd weer opvallend hoe prachtig de natuur is als je “weg van de snelweg “ bent. Hoog-Keppel, Hummelo, Langerak. We kennen het allemaal van het asfalt. Maar vandaag hebben we met de andere kant van die streek kennisgemaakt. Een coulissenlandschap zoals je ze zelden aantreft. En zo volstrekt anders dan de volle bossen de dag ervoor. Dat maakt de buitenritten ook zo aantrekkelijk. Anders dan anders. Ruud en Wiebe hadden gisteren de seizoensdoop al ondergaan. Vandaag was de beurt aan Arre, een mountainbiker pur sang, die in zijn element was. Pieter vond dat hij nog erg moest wennen en August heeft steeds zitten wachten op een instorting die helemaal niet is komen opdagen. Een mens dat lijdt het meest door het lijden dat men vreest …..Zo zie je maar weer talent verloochent zich niet. Als je dan ineens Hummelo komt binnen fietsen is het besluit om koffie te drinken gauw genomen. En daar onthulde Arre ons dat hij een nieuw frame bij Johan heeft uitgezocht. Dat moet nog worden gespoten en afgemonteerd ( o.a. met Ultegra zo is de bedoeling ) maar het komend seizoen zal hij moeten trakteren. Hij wordt er nu al overmoedig van. Ja, die Marmotte, dat is het wel. Frank en Willem, er zit n?g een kandidaat aan te komen! Al met al was het weer een sportief tochtje met mooie nieuwsfeiten. Dat nodigt uit tot meer. Te beginnen volgende week zondag. De ATB tocht in Hoenderloo misschien? Maar eerst hebben we vrijdagavond a.s. nog onze clubbijeenkomst bij Pieter. Er zijn nog enkelen die niet gereageerd hebben. Willen die nog even laten weten of ze wel of niet aanwezig zijn? Tot vrijdag! Wiebe.

Vandaag slechts twee man aan de start: Wiebe en ik. Dat wil zeggen eigenlijk 1,xxx want Wiebe is fit als altijd, maar ik ben veel conditie verloren in de laatste weken. We besluiten het overbekende ’trainingsrondje’ te rijden. Dit is beschut en het is slechts enkele graden boven het vriespunt. Allebei dikke wanten en overschoenen aan. Klimmend worden we warm. Na de afdaling blijkt de bocht bij kasteel Rozendaal wel heel erg krap geworden, maar door de rood-witte hekken zien we dit tijdig. Wiebe houdt zich gelukkig op elke klim in, zodat we het grootste gedeelte van de tocht een gesprek kunnen voeren (dat wil zeggen: een gesprek waar ik ook aan mee kan doen). Op weg naar Delen zakt het tempo soms behoorlijk in. Maar we komen bij de koffie met gebak en een uiterst vriendelijke bediening. De terugweg gaat als de heenweg met enkele inzinkingen mijnerzijds in de klimmetjes. Moe maar zonder pijn in mijn knie komen we weer in Dieren aan. Voor Wiebe was het echt een trainingsrondje. In zijn eentje doet hij hier minstens 10% korter over. Maar ja, dan moet hij natuurlijk wel mijn prettige gezelschap missen. Volgende week de laatste keer op de racefiets. Na de jaarvergadering stappen we op de mountainbike.

Hallo allemaal, Helaas was ik gisteren niet van de partij, ik had weer eens last van een weekend hoofdpijn en beroerdheid en helaas komend weekend ben ik ook afwezig, ik ga moutainbiken op Schiermonnikoog samen met Robert Jan. Even graag van diegene die nog niet hebben gereageerd op de uitnodiging van 31 oktober een bericht of men nu wel of niet komt. Alvast bedankt voor de reactie, als het goed is heeft een ieder nu mijn juiste mail adres. Groeten, Pieter

Om 9 uur verzamelen zich Aart, Willem, Roel en ondergetekende bij Wiebe. Prachtig weer (weer). Wiebe blijkt bijna gedwongen te zijn tot de aanschaf van een nieuwe auto maar heeft er vrede mee. De een glimt van nieuwigheid de ander van trots. Roel heeft (nog) wat rugproblemen en als rechtegeaard patient doet hij niet wat zijn medisch specialist (de fysiotherapeut) heeft gezegd. Roel blijft niet thuis. Eindelijk een tempo dus waarin we kunnen genieten van de mist over de velden, de damp over de ijssel, de meanderende landweggetjes waar buizerds door ons bedaarde tempo rustig op hun paaltje blijven zitten en niet geschrokken weg klapwieken. Willem weet al te melden dat ik op de website ben geweest en vertelt me wat er nog allemaal voor technische mogelijkheden zijn. Na Doesburg gaat het richting Elten via Wehl. En net als ik denk dat het wel zo rustig zal blijven ziet Aart een aantal andere fietsers voor zich. Als zij linksaf slaan is hij net op snelheid (en wij met hem) maar net te laat om ze in te halen. Misschien is het de frustratie maar vanaf dat moment gaan we met rond de 38 richting Elten. Het lukt me net om niet gelost te worden. Aart schiet met ruime voorsprong de bult op, Wiebe heeft vooral oog (en neus) voor de bakkerij met verse broodjes waar we voorbij schieten. Roel luistert naar zijn fysiotherapeut (en naar zijn lijf) en klimt rustig naar boven met Willem, Wiebe en ondergetekende doen nog een poging om Aart terug te halen. Zijn voorsprong (en de conditie?) blijkt te groot. Boven wacht het kannetje koffie en de taart. Wiebe heeft niet hard genoeg gefietst en daarom moet de serveerster het ontgelden. Het lukt hem bijna om een volledige avond met haar de gaan stappen voor 1,50 euro (wat bankmensen al niet kunnen doen) maar uiteindelijk zien zij er beide van af (meen ik). We genieten van het uitzicht en zeilen na de koffie naar beneden. Willem blijkt (zo vertelt hij later) een geheim knopje op zijn Gazelle te hebben voor als de taart nog te zwaar op de maag ligt. Even op drukken en…….een lekke band. In de zon verwisseld. In prettig tempo langs de Rijn en de ijssel weer terug naar huis. Babbelend in wisselende samenstelling net als voor de koffie. Wiebe heeft gehoord dat ik op de website ben geweest en van de mogelijkheden op de hoogte ben gesteld. Ik blijk aan een half woord genoeg te hebben, tot genoegen van Wiebe. In Rheden word ik “afgezet”. Ruim 76 km op de teller en met een tevreden gevoel. De rest spoed zich nog een paar kilometer verder maar dat onttrekt zich verder aan mijn blikveld. Het was weer mooi. Groeten, Arre

Na alle literaire hoogstandjes op de zeer moderne Bello-site heb ik vast kunnen stellen dat er ondanks al deze bezigheden toch ook nog gefietst wordt. Ik begon bij het raadplegen van de site toch zo nu en dan te twijfelen. ‘s-ochtends om 9.00 uur met een 7 tal A en b rijders vertrokken naar Vorden, het vooraangekondigde koffie adres. Volgens Wiebe was het gebak voor deze groepsomvang geen probleem. Wiebe, Bouke, Arre, Pieter, Meeuwis, Rocus en ondergetekende ware4n van de partij. De tocht Dieren-Doesburg-Drempt-Hoog Keppel-Vorden verliep voorspoedig met Pieter en Wiebe aan de kop. Bakker was nog maar koud open of wij kwamen al binnenvallen. Tijdens de koffie (met appelgebak) werden we vergezeld door Bert. Hij had de site gelezen. Na de koffie zouden we op mijn verzoek via Bronkhorst terug fietsen. Helaas, net Vorden uit zijn Pieter en ik nog over. De andere zijn via een braamstruik binnenpad er tussenuit geknepen. Dus Pieter en ik ondanks wat wachten en rondkijken toch maar verder. In Zutphen bij de brug over de Ijssel kwamen onze wegen weer bij elkaar. De route terug ging via Almen-Warnsveld-Zutphen-Hoven-Brummen terug naar Dieren. Al met al een tocht langs mooie landgoedjes bij ongekend zonnig weer. De moeite waard. Frank