Hallo alle Bello fanaten, Ik moet jullie bekennen dat ik een paar weken geleden helaas een verkeerd e-mail adres door heb gegeven, vandaar dat ik ook op diverse mails van jullie niet heb gereageerd. Excuses hiervoor maar het mijn juiste mail adres is: pm22@xs4all.nl en uiteraard geldt mijn mail adres op mijn werk nog steeds: p.moltmaker@imkonut.com O.K. dit is rechtgezet; maar dan die fiets tocht van vanmorgen; het was 2 weken gelden dat ik voor het laatst had gefietst en dat heb ik geweten! Kom je vol goede moed om 9.00 uur naar Wiebe, een grote groep deze keer, duidelijk is dat de vakanties voorbij zijn. Waar gaan we heen; het Hilletje in Kootwijk, maar dan eens een keer tegengesteld dus eerst via de Zijpendaalseweg naar boven en vervolgens richting Schaarbergen naar Kootwijk, maar waar ligt dat ook alweer? Onderweg kreeg ik af en toe hulp van Roel zijn fiets, ook nu weer ging zijn cranck weer los zitten, ik vind toch Roel: laat het maar zo, kom ik ook nog eens weer op adem. Via een route van Roel kwamen niet in Kootwijk, maar in de Harskamp aan, doch via een prachtig bospad bereikten we toch nog Kootwijk, zo zie je maar als je afwijkt van de bekende paden ontdek je soms toch weer prachtige routes. Ondertussen hadden we al een beste bui regen gehad dus echt droog kwamen niet bij het Hilletje aan, gelukkig dat men in het algemeen nooit moeilijk doet als er een partij verzopen katten binnen komt vallen. Na de koffie was het gelukkig opgeklaart en waren we snel in Beekbergen, hier was ik deze keer zelf de pineut met een lekke band, maar niet alleen de lucht was uit mijn band, ook mijn persoontje kreeg het gaandeweg steeds moelijker, hoewel ik het voor de koffie goed kon bijhouden, was het nu uit met de pret en voor Loenen ging het licht uit en een flinke verzurung van de bovenbenen zorgde ervoor dat de snelheid van zo 25/28 mijn max was en bij elke kleine verhoging in het wegdek zakte ik nog verder terug. Gelukkig had Roel nog iets eten, hiervoor nog mijn dank. Ik was blij dat ik om kwart over ??n thuis was, maar ja amper thuis en gedoucht zegt Margriet, kom op we gaan fietsen en dan zeg je ook niet ga maar alleen, dus om 14.00 uur zat ik weer op mijn gewone fiets naar Spankeren, Leuvenheim en via Laag Soeren weer terug. Groet van een vermoeide fietser. Pieter

Fantastisch, deze regelmatige ?n lange bijdragen!

Van hogerhand krijg ik het verzoek om op de laatste dag van augustus het tourverhaal van vandaag te doen. Vorige week heb ik dat ook getracht te doen, maar toen waren we slechts met twee man en zal wel niet gelezen zijn. Vandaag gaan we een gezamelijke A & B tocht maken naar het Hilletje. Aart Arre Roel Wiebe Pieter Rocus en ondergetekende vertrekken om in tegengestelde richting dan normaal naar Kootwijk te fietsen. Vrijwel direct de bulten op van de Veluwe. Een start die me gelijk al op achterstand brengt. Wie beweerde ook alweer dat ik me wel weer in de A groep kon voegen? Via Schaarsbergen richting Otterlo. Ik zie al niemand meer voor me. De a slaat toch niet op a sociaal? Nee hoor voor Otterlo zie ik de groep staan. Niet wachtend op mij, maar de oude kwaal van Roels fiets blijkt de reden van de stilstand. Vervolgens worden we overvallen door een zware bui, die beter in mijn tuin had kunnen vallen, want daar bleek geen mm. gevallen te zijn. We komen na wat omtrekkende bewegingen in Kootwijk aan en zetten ons met de doornatte kleren en omhoog gevouwen kussens aan de koffie met gebak. Na deze pause is het half twaalf dat we vertrekken. We drogen al fietsend weer lekker op. Pieter z,n band blijkt tegen \’t eind van de rit het te begeven, aansluitend krijgt hij een kwaal uit het grijze verleden; n.l. de hongerklap. We rijden daardoor steeds langzamer, dit komt mij eigenlijk wel goed uit. Rocus en ik moeten a.s. vrijdag en zaterdag in de Zwitserse bergen onze kunsten laten zien. Meeuwis is nu (met Joke) reeds onderweg. Jullie zien het ook de B groep durft het grote werk aan. Of het lukt horen jullie wel. Vandaag hadden we een goed trainings rondje. Nog even m\’n petje af voor Arre aan wie fietsend niet is af zien dat hij vijf weken (in de VS) vakantie heeft gehouden. Al fietsend hoor ik van hem nog over de \”mentale omslag\” van de New Yorker sinds de inslag in het WTC, zo worden niet alleen m\’n benen gesterkt maar wordt ook je geest verrijkt! De R komt weer in de maand dus kijk maar even of je nog nieuwe schaatsen moet hebben. Na een hete zomer kan het niet anders of er volgt een strenge winter. groetend Bouke. Een speciale groet (namens allen) doe ik langs deze weg aan Bert en Ineke!

Samen met de Marmotte bedwinger heb ik de tegenhanger van de elf stedentocht voor de zoveelste (ca 10 de) keer gefietst. Opmerkelijk klein groepje uit onze Bello-poel. Onder aanvoering van Henk Post zijn we ook wel met ca acht man hier geweest. We kiezen voor de 150 km. Ik moet met name trainen voor de Maralptour, die ik over 14 dagen startend in Zwitserland (Brig) naar de Middellandse zee ga fietsen (hieraan doen o.a. Meeuwis en Rocus mee). Maar vandaag gaat het dus over de altijd bijzonder goed uitgezette en begeleide tour over de Veluwe. Bij start is het droog maar langzamerhand gaat het miezeren en zelfs regenen, iets wat voor dit jaar als zeer bijzonder geldt. Bijzonder genoten heb ik van het volgende gebeuren: Een deelnemer had nadat de weg net nat begon te worden een lekke band. Bij het afnemen van het wiel bleken de luchtbellen door de buitenband naar buiten te komen! De buitenband bleek als gevolg van de natte weg niet bestand te zijn tegen deze omstandigheid en moest vervangen worden door een vouwbandje. Na enige kilometers had deze persoon opnieuw een lekke band en moest in het andere wiel een nieuwe binnenband gelegd worden. Beide buitenbanden bleken tot op de draad versleten (gladde tijdrit bandjes die minder dan 1000 km meegaan). Deze persoon wenste nieuwe banden aan z’n fiets want dit zou een hopeloze lekke bandentocht worden. Binnen 200 m na dit besluit rijden we langs een fietsenmaker. Een vriendelijk meisje helpt, maar kan toch niet nalaten haar verbazing te uiten dat “men” zo op pad gaat voor een toer van 150 km. Ze kon zich dit en meer van dat soort slecht voorbereide zaken van fietsers niet voorstellen. De opmerkingen van dit meisje waren bijzonder, met name omdat dit een persoon betrof waarvan de initialen W. V. te D. zijn en die naar het mij voorkomt voor ’t eerst op deze wijze bejegent is!! Goed we gaan weer verder met de mooie tocht die ik deze keer zonder black-out zoals twee jaar geleden heb uitgereden. Veel Friezen zijn weer van de partij en een tiental Belgen uit Gent blijken Epe ook gevonden te hebben. Gaandeweg de dag wordt het weer beter. De beklimming van de Leemkule bij Hattum is voor mijn altijd zwaar. Het beklimmen van een kuil heb ik nog nooit begrepen. Tot slot hebben we bij het Jagerstee een heerlijk Abdijbiertje gedronken. Wiebe heeft hiermee de vermoeienis van de Rhedense fietsvierdaagse – die zonder meer tot een succes gerekend kan worden – van zich afgeschud, en ik ga volgende week met meer vertrouwen de Simplon beklimmen. Volgend jaar 28 aug. 2004 is er een nieuwe -jubileumtocht- waaraan meer Bello-vrienden hopelijk meedoen!

Beste Bello’ers, Door een naar mijn zin te lang durende knieblessure stap ik enkele weken niet op de racefiets (en ga ik ook niet meer hardlopen). Ik wil eerst weten of de blessure met rust weer weg gaat. Zoals jullie zien, train ik momenteel mijn vingers met het vernieuwen van de website. Laat mij meegenieten van jullie belevenissen door het schrijven van verslagen! Niet alleen Wiebe en Bouke kunnen typen, er zijn er volgens mij nog meer die ook tien vingers hebben waar voldoende beweging in zit om de toetsen in te drukken.