Om te voorkomen dat volgende week de bedevaarttocht naar Banneux een lange lijdensweg wordt, was ik vast besloten om op zondag eerste Paasdag met Bello te gaan fietsen. Gezien de zware beproeving van vorige week toen bleek wie de echte kanjers van Bello zijn, weet ik dat ik nog te kort kom bij deze mannen. Om 7 uur stond ik daarom met de neus tegen het venster om te kijken of er regendruppels vielen in de plassen op de carport. Het regende niet maar het was ook niet droog. Een niet waarneembare neerslag kwam uit de donkergrijze hemel, waar ik op weg naar de Spar toch kletsnat van werd. Slechts ??n andere Bellorijder, Wiebe, kwam opdagen. Keuvelend en beschouwend reden wij eerst westwaarts opdat wij op de terugweg rugwind zouden hebben. Om er toch een heuse trainingsrit ervan te maken met extensief duur en met blokken erin van intensief interval, ging het op initiatief van Wiebe vanaf Beekbergen kop over kop. Het was nog wel fris en het miezerde, maar de geleverde inspanning deed de lichaamstemperatuur oplopen. Bij ?t Hilletje in Kootwijk gingen we bij de open haard koffie drinken met een stuk vlaai; warme appeltaart krijg ik vandaag thuis. De openhaard gaf echter te weinig warmte om de gevoelstemperatuur weer omhoog te krijgen die door de kletsnatte kleding weer flink gedaald was. Na de koffie was het buiten opgeklaard en met de matige rugwind konden wij in tempo maar toch ontspannend richting Koningsweg fietsen. Op de Apeldoornseweg sloeg Wiebe links af om de 80 km. vol te maken en ik sloeg rechts af richting de Geitenbult. De gereden afstand bedroeg 84; samen met het fietsritje ?s middags met Toos kom ik uit op bijna 130 km., de afstand die we volgende week fietsen.
2031960cookie-checkOm te voor