Zondagmorgen kwart voor negen gaan de ogen open. Verschrikt kijk ik op de wekker. Verslapen. Hondenweer. Te laat. Diverse scenario ’s schieten daar mijn slaperige hoofd. Terug in bed? Rustig ontbijtje en de zondagskrant lezen? In mijn uppie gaan fietsen? Over een halfuur Willem (altijd bereikbaar) bellen waar koffie wordt gedronken zodat ik daar naartoe kan fietsen? Willem bellen of hij de groep wil vragen even te wachten? Ik besluit tot het laatste. Bellen dus en vervolgens binnen het kwartier de dingen doen waar ik anders het drievoudige voor uittrek. Een wasbeurt krijg ik onderweg wel, snel de kledingkeuze maken, geen regenhoezen aan (dat kost teveel tijd), ontbijtje oppeuzelen tussen huis en de Spar en met slechts enkele minuten over tijd arriveer ik op ons verzamelpunt. Arre, Coen, Ferry, Pieter, Rocus, Willem en een nieuw gezicht, dat van Rob uit Ellecom, oude fietsmaat van Ferry, staan rustig keuvelend te wachten. Dank je wel mannen. De vraag die de groep zich stelt is gaan we noord- of gaan we zuidwaarts. Noord, zo wordt besloten met als koffiebestemming het chauffeurscafé. Onze nieuwe man heeft het er nog moeilijk mee maar dat is een kwestie van tijd zo lijkt het. Maar met hier en daar een stop en met Willem en later Wiebe ( tijdens een afstekertje) als zijn begeleider houden we hem bij de groep. In het chauffeurscafé nemen we, zoals gebruikelijk, plaats aan de grote tafel voor de bar. Maar dat zal de laatste keer zijn. Wij ( en andere ATB ‘ers ) worden voortaan “verbannen” naar de aangebouwde serre waar een groep Veluwerijders die na ons arriveert, deze keer al de koffie gebruikt. Geen vooruitgang naar mijn smaak, zo ’n zomers ding waar de temperatuur flink onder de maat was. Want de lampen die dat moeten bewerkstelligen zijn niet op herfst en winter berekend lijkt mij en ze worden waarschijnlijk pas aangezet als een groep is gearriveerd. Nou ja, we wachten maar even af wat het wordt en of we al dan niet in opstand moeten komen. En waar gingen de gesprekken aan tafel over? Over de Pyreneeën 2007 natuurlijk. Coen en Ferry werken zich een aap aan dat project en onze mailbox zit er vol mee. Het duurt nog een hele tijd maar de voorpret is al groot en het gezelschap zeer ideeënrijk. Op de terugweg pakken we diverse lussen naast de ATB-route en Rob blijft nu bewonderenswaardig bij. In Eerbeek krijgt Willem nog een lekke band. Rocus biedt aan om hem naar huis te brengen en daarmee is een eerste uitdunning een feit. Arre en de Ellecomers volgen zodat Coen en schrijver dezes rond kwart over twaalf samen in Dieren arriveren. Ondanks het miezerige weer een mooie tocht en de conclusie dat ik het goede scenario heb gekozen. Het komend weekend zit een mix van Bello Oost en Bello West op Terschelling. Een mooi vooruitzicht.
2031470cookie-checkZondagmorg