Niet iedereen is het geluk beschoren om door een onbekende blonde vrouw naar een mooie boerderij te worden gebracht waar, ook nog gratis neem ik aan, koffie geschonken wordt. Die Ferry ( zie zijn verslag ) is toch maar een geluksvogel terwijl de slaven van de weg op eigen gelegenheid verder moesten. Nadat Ferry en Arne waren afgehaakt bestonden die slaven uit Bouke, Ruud R. en Wiebe. Maar al dat geharrewar onderweg noopte ons, wilden we nog op een voor het thuisfront acceptabele tijd thuiskomen, ten derde male de bestemming aan te passen. Dat werd de Boer’nkinkel in Hoenderloo. Dus achterom bij het Openluchtmuseum en via het fietspad door de bossen op naar Schaarsbergen en vervolgens de 10 kilometer langs het vliegveld. Zoals gebruikelijk kop over kop waar onderwijl een mooie dame werd ingehaald die wij (uiteraard) toestemming gaven aan te haken hetgeen de rit veraangenaamde. Zoals bekend heeft Bouke een grote fietstrip naar Spanje in het verschiet en hij traint dat het een lieve lust is. En dat heeft zijn vruchten opgeleverd. De heuvels blijven lastig maar op het vlakke houdt hij het wiel uitstekend. Nog even doortrainen en hij kan weer mee met de A-Bello ‘s. Goed dus dat hij als enige van de B-Bello ‘s ( Escargots ) een clubshirt heeft besteld. Dat kan hem nog wel eens van pas komen. In de Boer’nkinkel waren de koffie en de huisgemaakte notentaart zoals gebruikelijk. Minder gebruikelijk was, op voorstel van Wiebe, het tweede deel van de rit. Via een wat verborgen liggend fietspad, later overgaand in een fietspad á la Lange Juffer, werd door een prachtig natuurgebied met mooie zandverstuivingen richting Hoog Buurlo gekoerst. Vandaar ging het via mooie fietspaden richting Beekbergen, halfweg afslaand naar Hoenderloo en via de Krimweg en de Woeste Hoeve naar Loenen en zo verder naar huis. Met ruim 80 km. op de teller reden we rond kwart voor één Dieren binnen. Een zondagsrit waar iedereen op zijn manier en ondanks alles van zal hebben genoten.
2031100cookie-checkNiet ieder