Voor de Steven Rooks classics was ik door Bello-West als afgevaardigde uitgezonden. Natuurlijk weet B-W best, dat ik op Nederlandse bodem geen beste afgevaardigde ben, maar kennelijk waren er geen andere leden beschikbaar. Al na binnenkomst in Hotel Vroenshof moest ik bekennen, dat ik door een achtergebleven trainingsopbouw, de volgende dag de 100 km zou rijden en niet de 150. De Bello vrienden konden dit nog wel gniffelend accepteren. Toen ik voorzichtig informeerde, wat de plannen waren, als tegen alle logica in de weersverwachting gelijk zou krijgen en de ochtend met regen gevuld zou zijn, kreeg ik er goed van langs. Als ik bij regen niet zou starten, werd ik voorgoed bij de ‘WATJES’ ingedeeld ! Tja, dat wil een mens natuurlijk niet, dus dan toch maar de volgende ochtend in de stromende regen vertrokken. Die regen bleef vallen tot km 92 van de uiteindelijke 110, waar duidelijk uit blijkt, heren: ik ben geen WATJE ! Jammer vond ik, dat ik weinig van de Belgische voerstreek heb gezien door mijn bedruppelde bril. Wel een prima training en een leuk weerzien met Wiebe, Roel en Rocus en kennismaking met Ton.
2030880cookie-checkVoor de St