Barre weersomstandigheden. Redoute afgesloten. Zonneschijn en een aangename temperatuur. Dat was het weer op Hemelvaartsdag op de Veluwe. In de Ardennen zijn de weersomstandigheden vaak anders. De hele dag regen, wolken die de toppen van het Ardennen massief in diverse grijstinten hulden en als klap op de vuurpijl was er de afsluiting van de Redoute. Hier zou uitgemaakt worden wie van Bello de specialist is op de klimtijdrit. Helaas: wij mochten niet verder. Was het vanwege hevige sneeuwval op de flanken van de Redoute of was de weg door een tsunami van regen in de hoogste waterval van de wereld veranderd? Nee, zo spectaculair was het ook weer niet: motorraces op de Redoute verjoegen de fietsers van hun eigen terrein. Al met al voor ons puike omstandigheden voor een Pyreneeën training. In de Pyreneeën kan het immers spoken en dan moeten wij ook verder. Met vijf kerels (Eric, Rocus, Roel, Ton en Wiebe) was Bello voor de tweede maal vertegenwoordigd in de Steven Rooks Classic. Eric koos voor de 100 km; de anderen reden de 150 km. Voor ons was er bij de start geen enkele twijfel: fietsen hoe het weer ook is. Een kleine teleurstelling kregen wij bij de start, uitgeluid door Guus Meeuwis, nog wel te verwerken. Een 8-daagse vakantie naar het Griekse eiland Kos, ging net aan onze neus voorbij. Hierna was de blik op de weg en op de voorganger gericht. Om geen ongelukken te krijgen moet er onder deze omstandigheden geconcentreerd worden gekoerst. Door de regenfonteinen van je voorganger en de soms striemende regen, kon je slechts met fijngeknepen ogen kijken. Eén koffiestop hebben we gemaakt. Alleen vlaai of wafels waren verkrijgbaar. Maar dit was dan ook wel hun specialiteit. De reusachtige perenvlaai met heel veel slagroom en de ravitaillering onderweg door de organisatie waren ruimschoots voldoende om de reserves weer aan te vullen tot het benodigde weerstandsniveau. Een smetje op de organisatie was toch de afsluiting van de Redoute. Hier moesten wij het zelf uitzoeken. Via een serieuze klim bij Aywaille zaten wij echter weer snel op de goede route. Na afloop genoten wij van de gastvrijheid en Limburgse gezelligheid van Brasserie Vroenhof. Opgeknapt door de warme douche en genietend van de kalkoenfilet evalueerden wij deze dag. Nee, het was vandaag niets voor watjes. Uit het gemak waarmee Roel naar boven ‘vlinderde’ met in zijn kielzog Wiebe, blijkt dat zij beiden al op het gewenste ‘Pyreneeënniveau’ zijn. Ook het sterke presteren van Rocus geeft aan dat zijn vorm groeit en hij op schema ligt. De onderlinge verschillen zijn danig genivelleerd ten opzichte van vorig jaar. Dit bleek eens te meer uit de beklimming van de Forges. Slechts 2 seconden zaten er tussen de snelste en langzaamste Bello rijder. Opvallend is dat dit jaar Rocus en Wiebe 53 seconden sneller naar boven reden dan vorig jaar, terwijl Ton er dit jaar 35 seconden langer overdeed! Met ruim 150 km., een gemiddelde van 25 km en met bijna 2000 hoogtemeters, was het een goede voorbereiding op wat in de eerste week van juli op onze agenda staat.
2030870cookie-checkBarre weer