De winter is voorbij? Het lijkt er wel een beetje op: Bello heeft 5 man bij de Spar staan: Coen, Pieter, Ruud R, Rocus en Arne verschijnen achtereenvolgens. Dat moet bijna meer zijn de afgelopen ritten bij elkaar. Coen heeft een achteruitkijkspiegeltje zodat de rijders met een zeer forse trainingsachterstand en oude fiets toch met de snelheidsduivels mee durven. Ook het doel, het chauffeurscafé is overzichtelijk. Op tempo rijden we naar de Coldenhove, waar Pieter dankbaar gebruik maakt van het gereedschap van Arne om de fiets te verbeteren. Ruud sleurt ons vervolgens langs de Loenermark richting Loenense Sprengen om ons op het Loenerveld lekker af te matten. Via de Vrijenberg bereiken we het vennetje vlak voor de Reeënberg, waar het ijs wordt getest (onveilig) en vervolgens de berg (39,2 meter hoog en te doen). Via de Schansenberg en langs een milieudelict (illegale stort van asbestplaten) bereiken we het café. Twee rondjes koffie zónder appelgebak! Jaloers kijk ik naar Coen die twee sneden brood naar binnen werkt. Maar ja, de lovehandles moeten ook niet te groot worden. Hongerig stappen we weer op fiets en via de Schalterberg en de Ramenberg komen we op de Schaapskooi, geen bout te bekennen, wel een prachtige grasmat. Met een boog naar de oude golfbaan om vervolgens via het minstens even oude zwembad weer Eerbeek te naderen. Grote vondsten aldaar, eerst een mooi spatbord, kan Pieter goed gebruiken, vlak daarna Roel en Ruud V. Beide Bello’s werken al hollend aan de basisconditie. De rentree in het peloton kan niet ver weg zijn. Bij de laatste Sprengen haak en buig ik af richting huis. Ruud: weer een mooie tocht! 45 km, 2000 Kcal verbruikt, over een paar weken kan het appelgebak weer. Tot de afsplitsing werkte het achteruitkijkspiegeltje van Coen prima. Ik ben benieuwd of dit verslag nog wordt vervolgd met de solistische avonturen van de laatste man. 20295300cookie-checkDe winterno