Hoe 4 Bello leden zich wonderbaarlijk 20% vermeerderden en genoten van een zonovergoten Limburgs Allermooiste.

Vrijdag 12 juni.

Wiebe en Frank (pensionado en de bloem der natie waar wij het van moeten hebben)  zijn meen ik al eerder op de dag naar Limburg vertokken. Ze gingen alvast oefenen.
Om 22.37 uur arriveren Rijck en Fred in Vroenhof.
We drinken nog een biertje of 2 en gaan slapen.
De volgende ochtend staan we vroeg op want er zijn kaart perikelen. 
Frank moet zijn inschrijhving nog upgraden van 100 naar 150 km.
Rijck moet met zijn lijfelijke aanwezigheid en wellicht een identiteitskaart zijn thuis achtergelaten geïndividualisserde deelnemerskaart met nummer 10995  een vervangensde kaart aanvragen.
Deze administratieve diensten schijnen òf vòor 8.00 uur of na 10.30 uur te kunnen worden afgenoemen.
De wekker weer op vroeg.
Ondanks slechte GPS ontvangst en verwisseling van de benaming stadionweg en stationsweg bereiken we met z’n vieren min of mer gelijktijdig het start terrein dat er zo vroeg al zonovergoten bij ligt.
De administratieve diensten werken goedmoedig en snel; Frank mag 50 km extra (let hierna op) en Rijck is voorzien van nieuwe startbewijzen.
EEn half uurtje na ons zal Roel van Kuik starten met de startbewijzen die hij bij Frances thuis heeft  opgehaald.
Op deze manier is het waarschijnlijk dat Rijck door Rijck zal worden ingehaald. Hij hoopt het niet mee te maken en spreekt van identiteitsfraude.
Een losgedraaid sluitingsmechanisme van de schoen van Rijck noopt ons in Schin op Geul een fiertsenmaker te bezoeken. Hij heeft het bewiste onderdeel in voorraad en na 20 minuten rijden we weer met de voeten ingegespt.
In die offroute rustpauze   heeft Rijck inmiddels Rijck voorbij gereden dus wordt Rijck door Rijck deze crisis bespaard.

De dag verloopt:
voorspoedig
zonovergoten
probleemloos (slechts 1x een ambulance gehoord)
Heel veel lekke banden bij de ACHTTIENDUIZEND deelnemers! Het had immers de dagen ervoor hardgeregend dus continue zand en grind op de weg.

Alle bergen worden op de fiets bekommen.
Eenmaal moet Wiebe bijna in het grind bijten. Een zééér onverwachtste abrupt gestarte steile helling ligt vol met grind. Het is dan kracthen doseren. Wiebe trapt te stevig en glijdt weg. Maar ook hij beklimt de helling daarna gewoon op de fiets.
De laatste 20 km blijven de zwaarste.
Voor Frank geldt dit overigens voor de laatste 50km. Hij mag 50 meer maar besluit rond de 115 km toch maar rechtstreeks naar Heerlen te rijden. Zijn spieren tonen kramp verschijnselen. Uiteindelijk heeft hij gebruikt gemaakt van 30 van de 50 extra geboden kilometers.
Rijck en Wiebe snellen naar de finish.
Fred er een paar minuten achter.
Alle drie menen dat het flauw is om je de laatste kilometers met Heerlen in het vizier nog enkele slingers met hellingen te laten overwinnen.
De finish met een beker bier wacht, en wordt bereikt : 156 km met zo’n 2200 hoogte meters.

Wiebe en Rijck zijn m.i. klaar voor de grote Italië uitdagingen.

Iedereen een goede vakantie gewenst en tot ziens in wellicht juli augustus.

Ps het was een prachtige dag maar ik heb jullie wel een beetje gemist.  Hup Bello (= Bello Oost).

  
2029250cookie-checkHoe 4 Bell