Dieren-Veenendaal-Dieren
 
De semi klassieker Veenendaal- Veenendaal heeft er een broertje bij gekregen, namelijk Dieren-Veenendaal-Dieren. Naar het idee van Arre wordt er hetzelfde parcours gefietst, maar in plaats van met de auto naar Veenendaal te rijden en daar te starten, is de (officieuze) startplaats Dieren. Een terechte keuze: als fietsclub is het milieu ook onze zorg. Een ander voordeel is dat we de gepijlde route kunnen rijden zonder deze tegelijkertijd met duizenden andere fietsers te moeten delen met alle risico’s die daar bij horen.
 
Maar liefst negen mannen hebben op deze prachtige lentezaterdag tijdens de eerste serieuze rit, met hun trainingskilometers (zo’n 150) de basis gelegd, om er weer een mooi fietsseizoen van te kunnen maken. De klimmetjes van de Posbank, bij Doorwerth de Holle weg en de Italiaanse weg en bij Amerongen de Amerongse Berg en de Defensieweg kennen voor ons, als masters, natuurlijk geen geheimen maar de inspanning om in tempo naar boven te fietsen is er niet minder om. Onze eerste koffiestop was op de strategische verdedigingslinie ‘De Grebbeberg’ dat tevens het begin vormt van de Utrechtse Heuvelrug. Via de randen van de Utrechtse Heuvelrug koersten we naar de officiële startplaats Veenendaal waar we bij de organisator, AXA Valleirenners, ons alsnog wilden inschrijven. De inschrijving was inmiddels gesloten, zelfs een vrijwillige bijdrage was niet meer mogelijk. Achteraf een beetje terecht want vanaf de start waren de pijlen door de organisatie al verwijderd.
Vanaf Veenendaal zijn twee Rotterdammers aangesloten. Zij waren op tijd (om 8.00 uur) bij start echter ze hadden de fietsschoenen vergeten. Toen op en neer naar Rotterdam om de schoenen op te halen; terug om half twaalf in Veenendaal waar behalve Bello er geen enkele renner meer was. Zie daar: ware liefhebbers. Dankzij de GPS maar mede ook dankzij de routekennis van voorgaande jaren konden we toch de juiste route volgen. Bovenop de Wageningse Berg streken we op het zonnige buitenterras neer met grandioos uitzicht over de Betuwe. We werden verrast door onze Rotterdamse gasten met een traktatie op appelgebak of kersenvlaai.
Na de heuvels bij Doorwerth (Boersberg, Italiaanse weg) ging het via Mariëndaal weer naar de Posbank. De kilometers en de diverse hellingen begonnen nu toch door te werken door middel van vermoeidheid in de spieren. Hoewel bij de één meer dan bij de ander, want de onderlinge verschillen werden groter. Het werd tijd om naar huis te gaan.
Deze rit hebben we weer in ons rugzakje gestopt waarmee we onze reserves hebben aangevuld.
 
De masters waren:
Ferry met een nieuw frame, Wiebe vorige week Ronde van Vlaanderen gereden, Coen al weer topfit, Ruud veel kopwerk gedaan, Arne met rugzak, Arre de inspirator van deze tocht, Berend van de Veluwerijders en pas terug uit Nieuw Zeeland, Meindert, ook vorige week de Vlaamse klassieker gereden en Ton vandaag de notulist.


 
 
2027890cookie-checkDieren-V