Op zondagmorgen rond 9.00 uur krijg ik vanaf de locatie Spar een appje van mijn vaste contactpersoon Ferry,  die mij informeert waar de koffie gebruikt zal worden. Of het aan zijn nieuwe jas ligt of dat andere Bello ‘s hem een keer te vlug af willen zijn weet ik niet, maar om 8.58 uur geven zowel Pieter als Rocus door dat het chauffeurscafé ( voor het betere smijtwerk ) de bestemming is. Het appje van Arne doet vermoeden dat er meerdere Bello ’s mijn voorbeeld zullen volgen om alleen naar het koffieadres te fietsen, maar of hij de locatie niet kon waarderen of er zich anderszins problemen hebben voorgedaan weet ik niet , maar hij is niet in het chauffeurscafé verschenen.
Het mooie van mijn ritjes naar het koffieadres is dat je het gehaast mist om op tijd bij de Spar te zijn  en de weg ernaar toe geheel en al in eigen hand hebt. Onderweg wel even de klok in de gaten houden natuurlijk. Afhankelijk van de tijd die ik beschikbaar heb tot de groep Bello’s aan de koffie gaat, zo tussen 10.15 en 10.30 uur, kies ik voor de vlakke weg met hier en daar stukjes door het bos.
Vandaag was de heenreis geheel over de vlakke weg. Via Loenen naar het viaduct over de A50 en daar direct links de Schalterdalweg op zodat ik al na 16 km. bij het chauffeurscafé arriveerde.
In de persoon van Arre, Roel, Jan, Ferry, Willem, Pieter en Rocus zat daar de elite van Bello al op de koffie te wachten. De kanonnen daaronder ( no names ) die na de koffie zonder mededogen hun stalen ros de sporen zouden geven, deed mij direct besluiten ook maar weer alleen terug te fietsen.
Dat mededogen is er ook niet als er gedobbeld moet worden. Het geluk was met mij. Als je twee keer achter elkaar een zes gooit dan weet je dat je wint,  of je nu de route kunt beschrijven of niet. Nou niet dus, maar Willem heeft mij van dat probleem verlost door de route op de website te te zetten, zij het zonder vermelding van  kilometers, hoogtemeters, gemiddelden en bijzonderheden.
Nadat de Bello ’s vertrokken waren heb ik nog gezellig nagepraat met Bert en zijn fietsvriend ( Bart toch Bert? Of toch Jan? ) en er voor gekozen om afwisselend over de weg en door het bos naar huis te fietsen. De door mijzelf gestelde opdracht was wel dat ik de 40 km. zou halen en een sommetje leert dan dat ik na de pauze minimaal  25 km. moest fietsen om dat aantal te halen. En dat is gelukt.
Met 41 km. totaal, een gemiddelde van ruim 19 km. , 182 hoogtemeters en als bijzonderheid dat de benen het zwaar te verduren hadden ( de 50 km. op de race van gisteren zaten er ook nog in ) kwam ik om 12.30 uur thuis. ’t Is even wennen, maar in de revalidatieperiode is deze manier van fietsen en ontmoeten een mooie manier om de vaart er in te houden. Dank Bello ’s.
PS: volgend week zondag is het 1e kerstdag en de zondag daarop 1 januari . Als iemand de gelegenheid en zin heeft om op die dag(en) in Bello-verband te fietsen dan dat graag even via de groepsapp communiceren.    
 
2023240cookie-checkElite