Het 30 jarig jubileum feest van Club Bello.
Van oorsprong is Club Bello eigenlijk een schaatsgroep. Hoe bijzonder is het dan dat juist op de dag dat Club Bello haar 30 jarige jubileum viert, zaterdag 3 maart 2018, er op veel plaatsen in Nederland geschaatst wordt op natuurijs. Vandaag, zondag 4 maart, was op teletekst te lezen dat de KNSB over dit schaatsen op natuurijs wel haar bedenkingen heeft wat de veiligheid betreft.
Door het organiserende duo, Ton en Wiebe, waren de Bello´s en hun partners uitgenodigd in de Peerdestal in Ellecom, waar de 25 aanwezigen vanaf vier uur met koffie en gebak werden ontvangen. Er werden handen geschud en onmiddellijk zoemde het overal van geanimeerde gesprekken. Dat handen schudden en tegelijk koffie en een petit fourtje vasthouden valt nog niet echt mee.
Na het een woord van welkom door Wiebe en een toelichting op het programma wat het organisatiecomité voor ons bedacht had, konden de gesprekken nog even doorgaan want onze eerste spreker, Jan Jansen, dus niet de oud-wielrenner maar de oud-wethouder van de gemeente Rheden, moest nog even terug om zijn memory-stick met zijn presentatie op te halen. Nou met dat volpraten van de tijd hebben Bello’s geen moeite. Tevens werd de tijd gebruikt met de goede Bello-gewoonte om zowel de dames als de heren te laten dobbelend om de eer tot het schrijven van het verslag van de jubileumviering. Het is ondergetekende die er glansrijk met de eer vandoor ging.  
De presentatie die Jan Jansen voor ons hield ging over de geschiedenis en het ontstaan van het Apeldoorns Kanaal en heel veel zaken die er in die tijd voor en tijdens de ontstaansgeschiedenis van dat kanaal speelde in deze omgeving. Niet alleen het kanaal van Dieren naar Apeldoorn maar ook het noordelijke deel, en het oudste gedeelte van het kanaal, van Apeldoorn naar Hattem werd door de heer Jansen uitvoerig en enthousiast verteld. Zijn enthousiasme en gedetailleerde kennis van alles wat met het Apeldoorns kanaal te maken had waren zo groot en uitvoerig dat de lezing dreigde uit te lopen. Dus op een gegeven moment werd Jan Jansen door Wiebe gemaand om het af te ronden. De laatste plaatjes schoten voorbij. De geschiedenis van het kanaal is boeiend als het op een zo enthousiaste manier gepresenteerd wordt.
Hierna is het tijd voor een toost op 30 jaar Club Bello met een sprankelend glas prosecco. Op de volgende 30 jaar hoorde ik noemen, maar laten we eerst maar eens 5 jaar vooruit kijken.
Maarten, geassisteerd door Roel,  laat vervolgens eerst foto’s uit de beginjaren van de Bello schaatsers zien, al ras gevolgd door recentere foto’s en de door Rijck in 2007 gemaakte film over de diverse GBBT fietstoeren in de meest zuidelijke Europese landen. Prachtige bergen met steil klimmende wegen en mooie vergezichten met groepen zwoegende en vermoeide fietsers aan het klimmen. Maar toch ook wel regelmatig op de beelden te zien, pauzerend, etende, wijn drinkende en genietende Bello’s.  Maarten presenteert ook statistieken en cijfers en die zijn toch enigszins verontrustend. Bello is een club met een neergaande statistische lijn in prestaties, de enig opgaande lijn blijkt de leeftijdslijn te zijn.Tenslotte heeft Maarten alle Bello ’s in enkele steekwoorden  kenmerkend gekarakteriseerd.  
Vanaf nu is de tijd voor het buffet om heerlijk te eten, ook een vast onderdeel van de Bello gewoonten. Dat is ooit begonnen tijdens het Ardennen offensief, waar naast de dagelijkse fietstocht ook werd gekookt en uitbundig gegeten en gedronken. Ton en Wiebe hadden het bereiden van de maaltijd nu uitbesteed aan de koks van “De Peerdestal”, die er voor zorgden dat er een verrukkelijk gevarieerd voor- en hoofdgerechtenbuffet op de tafels verscheen. Aan de tafels werd smakelijk gegeten en gedronken terwijl de gesprekken bleven voortgaan. Menigmaal zag je Bello’s of partners verhuizen van tafels om daar weer met een volgend gesprek door te gaan. Erg gezellig.
Halverwege bracht Rijck nog enkele van zijn geroemde sonnetten ten gehore die ik hier in tekst met jullie deel.
Het begin
Ik weet nog goed hoe het begon
Marmotte 2003.  Hotel le Florentin.
Ik zag hem zitten, bij het raamkozijn.
Alsof hem niets gebeuren kon.
Die ouwe rijdt wél op carbon
zei Eric nog, ’t zal toch niet zo zijn
dattie morgen – ze zitten aan de wijn! –
Ik dacht dat Eric het verzon.
Wij zijn nerveus om 5 uur opgestaan
De tocht was lang, het ging niet vlug.
De bergen zwaar. We trapten stug.
Kapot kwamen wij ‘s avonds aan.
En daar zat Wiebe, bij zijn raam.
“Dag jongens. Ik ben al een tijdje terug.”
Het vervolg
En zo zijn in dat pril begin
de fundamenten van iets moois gelegd.
Want club Bello, ‘t moet gezegd
(en ik heb gelijk hierin)
was toch een wat plattelandse kaasboerin.
Ietwat beperkt. Provinciaal. Op zich niet slecht.
Maar er miste wat allure. Zoals: een hekkensluitersknecht
Of iemand van het recht. Of iemand die voorin
het hardste fietsen kan, en ook nog de beste
Fiets- en routemaker is.  Het Westen
versterkt  aldus het Oosten
zonder zich te veel moeite te getroosten.
Na dertig jaar is Bello nu, ten langen leste
compleet. Springlevend. Daar moeten wij op proosten!
 
 
Een hoogtepunt (GBBT 2010)
O berg, in staat om lunch en koffiepauze te ontwrichten
Ik wijd aan jou, machtige Bonette
met je weergaloze vergezichten
Eén mijner onsterfelijke Sonnetten.
Weet evenwel, o machtige Bonette,
dat wij trots ons thuisfront gaan berichten:
met jou maakte Bello korte metten
zij ’t met van pijn verwrongen gezichten.
Bello raakte aan de hemel even
Op 2800 meter
Hoe mooi is toch ons fietsersleven.
Hoger kan niet, en ook niet beter.
Dat geldt ook voor Wim’s gecater
Dankbaar dit te mogen beleven!
De toekomst
De Bello’s gaan er over, zo nu en dan erop
en soms er in, zo las ik in de invitatie.
Ik ben niet bevooroordeeld, zo stel ik voorop.
Maar komt deze suggestie van copulatie
Van testosteron en opblaaspop
wellicht door een onbewuste fascinatie
Voor ClubBello Varaa aikasi tästä, zo lees ik hardop.  
Onze Finse zusterorganisatie?
Want ik zie op hun site
meer dan één prachtige meid
en ik droom al van een jacuzzie.
Waarin ik soepel naar binnen glijd.
Is het een droom of illusie?
Ik zie iets in een fusie!
 
 
De afsluiting van het buffet met een kopje koffie of thee is al ruim na 20.00 uur en overal gaan de gesprekken nog gemoedelijk door. Toch is het geplande einde van dit 30 jarig Bello-jubileum ongeveer voor dit tijdstip voorzien. Handen worden geschud en er wordt afscheid genomen, om  morgenvroeg om 9.00 weer bij de Spar in Dieren te kunnen zijn. .
Ik sluit af met namens alle aanwezige partners en Bello’s de organisatie, Ton en Wiebe,  te bedanken voor dit mooie en boeiende 30 jarige jubileum van Club-Bello
 
Bert
 
2022460cookie-check30 jaar Bello