Ronde van de Achterhoek

 

Op de dag van de belangrijkste Belgische wielerklassieker Vlaanderens Mooiste, de Ronde, had Bello haar eigen monument, namelijk de Ronde van de Achterhoek. Een stevige koers met een lange aanloop waarbij Peeskesbult als scherprechter diende. Meer hellingen waren er niet, in ieder geval niet door mij opgemerkt, maar door het taaie tempo was deze editie een echte klassieker: een uitdaging voor alle renners.
Het peloton dat op deze mooie zondag aan de start stond, betrof slechts een klein deel van de Bello’s. Vakanties, fysieke mankementjes en zondagse (!) beslommeringen waren zo al de redenen dat het peloton slechts bestond uit Willem, Ruud, Ferry, Wiebe en Ton (notulist).

Willem heeft de route in zijn navigatie, met Ferry als achtervang, en het werd dus ”follow the leader”. Over rustieke weggetjes via Doetinchem kwamen we feilloos aan in Etten, waar de geplande ravitaillering was in de vorm van twee koppen koffie met koffielikeur en gebak. Een stevige energiebom voor het tweede deel van de koers waaronder de eerder genoemde Peeskesbult. Op dit soort hellingen is Ferry in zijn element. Gelukkig was tevoren afgesproken dat in Beek op elkaar gewacht zou worden, zodat we compleet aan het laatste deel van de rit konden beginnen. In Angerlo heb je de mogelijkheid om links af te slaan richting Arnhem: deze aantrekkelijke optie was voor mij de reden om links in plaats van rechts af richting Doesburg te slaan, wat de anderen deden. Na nog een korte visite bij een schaats- en fietsmaat van mij in Giesbeek, was deze voorjaarsrit een goede opmaat voor een lang wielerseizoen. Gereden kilometers (door mij) 123 km.

2021670cookie-checkRonde van de Achterhoek