Vanmorgen staan we met 5 fietsers aan de start: Willem, Rocus, Pieter, Wiebe en mijzelf. Een behoorlijke opkomst dus na alle oliebollen. Het is zeer somber en behoorlijk zacht weer. Weinig wind.

We kiezen traditioneel voor een rit naar het chauffeurscafé. Pieter gaat in volle vaart voorop en dat blijft zo de hele rit. Een enkele keer wordt hij door Wiebe teruggefloten omdat hij een ‘verkeerd’ pad dreigt te nemen. Verder gaat het over bekende paden waarvan ik toch vaak niet weet waar die nou precies uitkomen. De paden zijn ondanks de miezerregen van gisteren over het algemeen behoorlijk droog. Door de snelheid van Pieter zijn we kort na tienen al bij onze pauzeplek. Oliebollen zijn er helaas niet meer. De koffie met appeltaart smaakt er niet minder om.


Na de pauze besluiten we (lees: Wiebe) dat we door de Varenna en het Deelerwoud en langs de crossbaan terug gaan. Tot nu toe zijn we weinig fietsers en wandelaars tegengekomen, maar dat verandert als we in de buurt van de Posbank over de nieuwe mountainbike route gaan. Het single-track pad is door het grote aantal fietsers behoorlijk uitgesleten en modderig.

Op weg naar de Carolinahoeve nemen Pieter en ik afscheid van de anderen en gaan we binnendoor terug naar Ellecom. Ook vandaag blijkt dat het altijd weer leuk is met somber weer buiten te zijn. Na 57 km ben ik weer thuis. Inmiddels zijn we al halverwege het mountainbike seizoen.

2021130cookie-checkOiebollentocht, maar geen oliebollen