De afzeggingen vlogen de Bello ’s om de oren gisteren. Valide, huiswerkassistentie, verblijf op Schier, maar ook minder valide, het weer. Maar mooier dan vanmorgen kun je het in oktober nauwelijks tegenkomen. Droog, zon, allengs minder fris en een windje uit het westen met kracht 3, hetgeen we wel gewend zijn in ons land. Thuisblijvers om reden van het weer zijn in dus het ongelijk gesteld.

Diversiteit troef vanmorgen bij de start. Een optimale geografische spreiding met Bello ’s uit Rheden, Eerbeek en Dieren en evenzo een prachtige leeftijdsvertegenwoordiging met een Bello achterin de vijftig, een Bello net over de 70 en een Bello krap aan 80. De deducerende lezer zal de Bello ’s  Maarten, Roel en Wiebe in de inleiding hebben herkend.

Toen de eerste klant zich bij de Spar vervoegde was de besluitvorming om een rondje Deventer te fietsen net afgerond. Een rondje Deventer, zo ‘n 60 kilometer, met een koffiepauze aldaar, zou er toe leiden dat we net voor de aangekondigde buien ( die overigens niet kwamen opdagen ) rond 12.00 uur, op onze thuisbases zouden zijn. Helemaal ongevoelig voor de weervoorspellingen was het trio Bello ’s dus ook weer niet.

Met Roel en Maarten op kop ( hoe fijn voor de scribent van dit stukje ) fietsten we met Roel als richtingaanwijzer langs boerenweggetjes,  natte weilanden, geoogste maisvelden, slaperige huizen en de Voorster Klei richting Deventer. Gelukkig had de regen van de laatste dagen er voor gezorgd dat de met landbouwgrond besmeurde wegen ten gevolge van de maisoogst. aardig schoon waren geregend.

Aan het wiel van de kopmannen, waar ik in tegenstelling tot vorige week niet werd afgeblazen, herkende ik de route zoals we die vaker fietsen. Dat bracht ons rond 10.00 uur, met volgens Roel,  een heel aardig gemiddelde, in het restaurant waar we eertijds honingtaart bij de koffie bestelden.

De huidige uitbater heeft dat niet meer in zijn assortiment,  maar de huisgemaakte appeltaart met slag smaakte prima, evenals de koffie die ter tafel werd geserveerd door een mooie dame met gezichtsmasker. Dat bracht het gesprek op de corona app, die door wie hem nog niet had ter plekke werd gedownload. En nu maar hopen dat er geen meldingen op volgen en dat het virus, waarop ook een in het verleden met ons meefietsende Eerbekenaar positief op testte, snel de wereld uit is.

Maarten, de man die onze AOW bij elkaar moet scharrelen, vertelde ons nog dat hij in een offerte stadium is aangeland waar de inkoper het waagt te melden dat er van wordt uitgegaan dat de geoffreerde prijzen in een definitief stadium toch nog wel met 5% zullen worden gekort.

Dan maar wat minder kilometers x-duims leidingen dan de 17 kilometer die in het gebouw moeten worden verwerkt zou je zeggen. Zet ‘m op Maarten. De afloop horen we graag een keer.

Na de koffie, met wat meer de wind tegen, op weg naar huis om het gestelde doel, 12.00 uur thuis, te bereiken.  Die doelstelling bood geen ruimte voor ommetjes, lussen of andere fratsen om de kilometers op te hogen. Dus ( wel langs de IJssel )  recht op Zutphen aan en vervolgens vandaar naar Brummen en naar huis. Met 65 kilometer en krap 27 als gemiddelde op de teller kijken we voldaan terug op een welbestede zondagmorgen. Nog twee kansen resteren, 18 en 25 oktober,  alvorens we het bos induiken. Kom zeker de 25ste, want dat is de sluitingsrit waarvan de bestemming vast staat.

Bakker in Vorden, uw allen welbekend en als 32 jaar de sluitpost van het raceseizoen.

2046400cookie-checkAfzeggingen