Ik had gisteren nog gelobbyd om vandaag aan de start te verschijnen met 8 Bello’s. Nadat we drie weken geleden met zijn tweeën waren, twee weken geleden met zijn vieren en vorige week met zes leek mij dat dan vandaag acht aan de beurt was. Maar net als bij een dobbelsteen lijkt bij Bello de limiet op zes te staan. Dat we überhaupt met zijn zessen waren, was al een wonder op zich. Bijna iedereen blijkt of op vakantie of een belangrijk feest te hebben, zodat Bello-Oost vandaag op 5 bleef steken. Gelukkig was er de enorme en mooie verrassing dat Harry vandaag had uitgekozen om vanuit Leiden naar Dieren te rijden om met ons mee te fietsen. Heel fijn, dat je er was, Harry.

De route van vandaag was in hoofdlijnen bedacht door Rocus. Ik heb geprobeerd om daar met behulp van BaseCamp nog wat extra variatie op aan te brengen. Dat was inderdaad gelukt, bleek ons vanmorgen, maar ook dat het niet altijd even goed gelukt was. Zo zaten er de nodige zandwegen in de route. De veronderstelling dat de Oude Ruurloseweg toch wel vervangen zou zijn door de Nieuwe, nádat de oude verhard was, bleek niet te kloppen. De oude is tot op de dag van vandaag onverhard gebleven. Dom, dom, dom.

We reden via Rienderen en Knoevenoord naar Zutphen. Bij de Reuvershoeve bleek de weg (zelfs voor fietsers) afgesloten te zijn, zodat we wat extra kilometers konden maken. Rocus loodste ons door zijn vertrouwde Zutphen en met nog een extra zandpad ging het richting Lochem. We lieten Vorden links liggen en kwamen uiteindelijk in Lochem aan. Het allerbeste terras bleek nog niet open en wilde ondanks de loftuitingen van Arne niet open gaan. Bij de kerk was nog een mooi terras en daar bleek het ook prima toeven. Omdat Harry sinds hij de vorige keer met ons gefietst had jarig was geweest (bij nader inzien bleken wij dat allemaal ook geweest te zijn), trakteerde hij ons op koffie met gebak. Wat een mooi gebaar. Als dank hebben wij  NIET voor hem gezongen, wat hij op prijs stelde. Het dobbelen leverde weer een winnaar en vijf verliezers op. Vandaar dit verhaal.

Na de pauze ging het met de wind achter in een hoog tempo richting Barchem en Ruurlo. Veelal Maarten op kop, maar Pieter wist daar ook wel raad mee. Bij Veldhoek bogen we af naar het allerlaatste stratencircuit van Nederland: de Varsselring. Zo kwamen we in Hengelo (G) om vandaar naar de Keijenborg. Het laatste stuk ging door de binnenlanden naar het Zwarte Schaar en zo verder naar Doesburg. Net over de brug boog Arne af. Op de splitsing bij Ellecom gingen Pieter en Maarten huns weegs en in Dieren verliet ik het laatste drietal en heeft Rocus Harry weer bij zijn nieuwe elektrische Hyunday afgeleverd. Thuis had ik 83,4 op de kilometerteller staan met een gemiddelde van 28 km/uur. Slechts 117 hoogtemeters, maar al met al voldoende voor gem. 172 watt (gewogen gemiddeld 190 Watt) en totaal 2096 kcal.

We kunnen er weer even tegen.

2050270cookie-checkRondje Lochem met een verrassingsbezetting