Slider09
Slider08
Slider07
Slider06
Slider05
Slider04
Slider03
Slider02
Slider01
previous arrow
next arrow

De laatste 5 ritverslagen:

  • Niet langs de Oude IJssel; wel naar Dinxperlo

    Vanmorgen bij de Spar slechts 4 man aanwezig: Rocus, Wiebe, Ferry en Willem. Helaas moesten we het daar mee doen vandaag. Overigens wel een heel gezellig clubje!
    Afbeelding met tekst, kaart, schermopname, atlas

Automatisch gegenereerde beschrijvingFerry heeft zijn Garmin weer gevuld en somde tochten op van 45 km tot ver boven de 100 km. Eerst leek het Groesbeek te worden, maar dat bleek 119 km te zijn en dat leek enkelen onder ons te ver! Uiteindelijk werd Dinxperlo uitgekozen met een route die geheel langs de oevers van de Oude IJssel tot aan Dinxperlo (Süderwick) gaat. Met Ferry en Willem op kop naar Doesburg en vervolgens net na de Oude IJsselbrug naar het fietspad langs de Oude IJssel. Inmiddels was Willem’s plaats op kop door Wiebe overgenomen. Wiebe zette een paar Watt meer in en kon zo moeiteloos de mindere goden uit de wind houden. Na Hoog Keppel greep Ferry in: we waren van zijn route afgeweken en moesten richting Wehl.
    Inmiddels waren we onraad gaan ruiken want elke keer als we daarna enigszins richting de Oude IJssel gingen fietsen, weken we weer naar het zuidoosten af. Het wed wel duidelijk, dat we misschien wel een route naar Dinxperlo reden, maar niet de route. Overigens bleek het wel een hele mooie route te zijn met zelfs voor mij (ik ben opgegroeid in dat gebied) volkomen onbekende wegen. Na Braamt, Velthuizen, Ziek en Ratelder naar IJsselhunten (wie kent het niet?). IJsselhunten in bekend van het Huntenpopfestival! Zo kwamen we in Ulft en via de Hoge Brug staken we de Oude IJssel over.
    Via Voorst naar Bredenbroek (1200 inwoners, 30 actieve verenigingen en Café – Restaurant Zalencentrum Koenders met Moederdagbrunch. Koffie met appelgebak hadden ze ook. Dus prima genoten. Gedobbeld hebben we ook en met dit stukje typewerk als gevolg. Na de pauze nog een klein stukje richting Dinxperlo om dan af te buigen naar de Heurne en vervolgens naar Sinderen te rijden. Steeds over brede en  rustige weggetjes en inmiddels grotendeels met de wind achter. Hierna lieten we Silvolde links liggen en togen richting Gaanderen om dan weer via de Slangenburg naar IJzenvoorde te rijden. Door de Wassinkbrink naar de Oud-gereformeerde Bezelhorst en de Kruisberg.
    Bij kilometer 77,77 bleek een wesp op Wiebe’s rug geland te zijn. Gelukkig kon deze zonder ongelukken verwijderd worden en konden we verder via café de Tol (stamcafé van Bennie Jolink en Normaal) en het Wapen van Heeckeren richting Hummelo. Voor Hummelo weer een stukje naar het noorden en langs IJsboerderij De Steenhoven en Achter Drempt naar Doesburg. Na Doesburg eerst afscheid van Ferry, toen bij Dieren van Wiebe en tenslotte moest Rocus het laatste stukje alleen naar huis fietsen.
    Ik vond de dik 97km  best flink doortrappen. De anderen hadden daar geloof ik wat minder moeite mee.

     

     

  • Rondje Kootwijk – Rocus

    Drie afmeldingen, stilte vanuit De Steeg, zo sta je dus met vier Bello’s (Ferry, Willem, Pieter en ik) in plaats van acht. Gelukkig hebben we in 2023 in deze samenstelling al eens getraind dus we gaan moeiteloos van start. Niet nadat ik eerst van Ferry zijn lerarenblik heb moeten ondergaan in verband met mijn statement dat wind West2 en Kootwijk een logische keuze is. Bezien vanuit Eerbeek heb ik zeker gelijk, mogelijk dat vanuit Ellecom bekeken een andere route zou zijn gekozen maar ook dan was pal west niet aan de orde geweest.
    Als dank mag ik de route bepalen en besluit via de Apenheul te rijden. Eerst langs het kanaal tot aan Oosterhuizen. Daar linksaf, vanuit een ooghoek de diverse politiewagens en brandweerauto’s en een dakje in het kanaal kunnen bekijken. Zie de app voor de berichtgeving daarvoor. Door Oosterhuizen en Lieren richting Beekbergen, om deze via het bekende Bello-patroon rechts-links, rechts-links te vermijden en uit te komen bij het zandpad naar Het Herenhul. Deze eindigt bij het Gelre Ziekenhuis zodat iedereen weer weet waar we zijn. Vervolgens lukt het Apeldoorn door te komen met slechts 1 stoplicht en deze blijkt op zondag niet te werken. Dus op het gemak naar AGOVV en de Apenheul, waar de bekende klim J.C. Wilslaan ligt. Halverwege de klim staat Ferry te stralen maar democratisch wordt gekozen voor de korte route naar Kootwijk, de klim naar de Echoput wordt niet afgemaakt. In plaats daarvan rijden we door Hoog-Soeren en een prachtig bosgebied om uit te komen in Assel. Spoor over en we zitten op de overbekende Alverschotenseweg, waar een anwb-paddenstoel meldt dat de koffie over 3,2 km op ons wacht.
    Het Hilletje blijkt vandaag erg populair bij de fietsers, zo ontmoeten we daar ook drie Escargots die het ook niet allemaal cadeau krijgen. Wij zijn op tijd voor de vierkante stukken appeltaart, uitgeserveerd door nieuwe medewerkers. Bij het vertrek worden we in het Engels uitgeluid.
    De terugreis verloopt via Radio Kootwijk, om Hoenderloo heen en over de Krimweg, zo komen we uit bij de Woeste Hoeve waar de kopman besluit niet naar de brandtoren maar naar Loenen te rijden. Eerbeek is van daaruit nog een klein stukje alwaar ik als eerste netjes voor de straat wordt afgezet.
    Met 76 km en 284 hoogtemeters een prettige rit, maar met het vooruitzicht over 3 weken van de GBG (voorheen ook bekend onder de naam KBK) met 135 km en La Redoute, moeten we nog wel aan de bak. 

  • Ritverslag zondag 28 april Als Vanouds

    Beste Bello’s,

     

    Afgelopen vrijdag waren er al de eerste Bello’s die zenuwachtig waren of er wel zou worden gefietst.

    De één na de andere positieve reactie volgde en tot ieders verbazing stonden er dus gisteren maar zo acht Bello’s bij de Spar in Dieren.

    Menigeen wist al niet meer dat we zoveel leden hebben, maar in willekeurige volgorde waren dat vandaag: Willem, Wiebe, Arne, Maarten, Rocus, Meindert, Ferry en schrijver dezes.

    Voor dat we van start gingen, kregen we van Ferry te horen waarom hij op zijn “‘Oude Fiets” verscheen; onverlaten hadden in Lyon zijn fietstas gestolen met al zijn fietsspullen, zodat hij zijn fietsschoenen miste en met de oude vandaag op pad moest.

    Door genoemd voorval, misten we ook Ferry’s route advies, ook zijn Garmin met alle routes was gestolen. Gelukkig kunnen we ook zonder een vaste routen zelf nog iets bedenken. Gezien de aantrekkende wind uit het zuiden, werd dan ook besloten om eerst maar tegen de wind in richting Tolkamer te gaan.

    Via Doesburg, langs de Oude IJssel ging het richting Wehl, ondertussen met een steeds sterkere tegenwind en regelmatig wisselende kopmannen.

    In Beek moest natuurlijk het Peeske beklommen worden en dan vertonen de klimgeiten zich van voren, met natuurlijk Ferry, Maarten en Willem op kop,

    ik weet niet wie er het eerst boven was, maar petje af voor Maarten, veel op kop tegen de wind in en dan nog sprinten op het Peeske voor de winst.

    We hadden al besloten om Tolkamer te laten schieten en koffie te drinken in “s Heerenberg en wel bij het restaurant van het Kasteel wat momenteel in de steigers staat.

    Tijdens het dobbelen was dit keer een vier voldoende om dit verslag te mogen schrijven! Ik stelde nog voor om dit te wijzigen en door te gooien tot iemand een zes gooit, maar deze wijziging werd onder luid protest helaas verworpen.

    De jongedame van de bediening noemde keurig alle gebaksoorten die men in huis had, maar allen op één na gingen voor het klassieke appelgebak.

    Na de koffie ging het met gezwinde spoed richting Doetinchem en via een voor ons nieuwe route door o.a. de wijk de Huet kwamen we via een park in Wehl, vervolgens naar Laag Keppel. Normaal zou je dan weer via de Oude IJssel richting Doesburg gaan, maar deze keer ging het richting Hummelo en door het bospad naar Hoog Keppel en via wat omwegen naar Doesburg. Met exact slechts 70 km op de teller was ik even voor half één weer thuis. Heb verder geen details, maar die zal iemand anders ongetwijfeld nog wel kunnen toevoegen.

    Het was een bijzondere route, maar wel fijn dat we weer met zovelen waren, laten we dat vooral volhouden!!

     

     

    Met vriendelijke groet,

     

    Pieter

  • DKD ipv TKT

    Twee weken geleden miste Willem de TKT. Zodoende kon Kleve niet worden bezocht. Dus deze week dan maar een poging. En meerdere Bello’s zagen zo’n tochtje wel zitten, niet bang gemaakt door het beoogde kilometeraantal van ruim 120. Het verzamelen bij Willem was nieuw, maar ging goed. Meindert keurig op tijd, Wiebe 9.00 uur sharp, hij doet het er om.
    Ook was dit viertal niet bang voor de wind, ZW5 op veel plekken, maar viel hier en daar toch wel een beetje tegen. Tot Emmerich kon worden verscholen achter de opeenvolgende heuvels; de muur van Zeddam, Peeskesbult en de Elterberg. Ook op de route van Elten naar Emmerich door de uiterwaarden, lekker de wind achter. Daarna over de Rijnbrug via Warbeyen richting Kleve. Vol in de wind, en dat terwijl we er al 50 km op hadden zitten. Gelukkig boden daarna de lelijke buitenwijken van Kleve enige beschutting. Bij Stadtcafe Wanders begon net magertjes de zon te schijnen, voor de zekerheid zijn we binnen gaan zitten, alwaar we in een bestelvacuüm terecht kwamen. Het ontbijt wordt geserveerd tot 12.00 uur, de lunch wordt klaargemaakt vanaf 12.00 uur. De bestelling om 11.50 uur van 2x omelet champignon moest om 12.00 uur nog een keer worden gedaan! Gelukkig werd die toen wel opgenomen. Omdat koffie (en kuchen) geen probleem was, konden om 11.51 uur al wel koffie en taart worden genuttigd.
    Na de pauze direct de Europa Radbahn Kleve-Kranenburg op, tien kilometer autovrij langs de spoorlijn, soms voorrang hebbend en soms voorrang moeten geven. Bij Kranenburg eraf om naar Wyler te fietsen, aldaar twee lange rijen Nederlandse auto’s bij het eerste Duitse benzinestation. Van Wyler via valsplat stevig naar boven naar de T van de TKT. Behoefte aan een pauze wordt besloten in Lent een terras te zoeken. Eerst nog even de prachtige Waalbrug oversteken. Bij Cafe Eten en Drinken Lent wordt direct een karaf water op tafel gezet, bij de koffie en twee appelgebak wordt een koffielikeur geserveerd. Een fijne pauze om te herstellen. Daarna op de fietssnelweg met de wind eindelijk deels achter naar Arnhem. De route loopt via de John Frost-brug en de Steenstraat zodat we een fijn stukje Arnhem-centrum meepakken. Dankzij veel groene stoplichten is het een peulenschil. Via de Rosendaalsestraat komen we vlak voor Roozendaal. Daar nemen we afscheid van de man die heel veel kopwerk heeft gedaan, maar de laatste klim niet ziet zitten. Willem vindt op dat moment zijn dobbelsteen en het lot de schrijver bepaalt. Via het Rozendaalse Zand komen we op de Posbank en daarna de Burg Bloemersweg waarna de groep zich verder splitst. Met 130 km en 601 hoogtemeters op Strava om 16.15 uur thuis. Een lange dag, maar zeer de moeite waard. Nu een heel weekend om lekker bij te komen.
  • Tivoli Kleve Tivoli

    Op paaszaterdag 30 maart is er wederom de klassieker Tivoli Kleve Tivoli verreden.

    Met slecht 3 Bello’s hadden we een leuke alternatieve route met 4 provincies.
    De toevoegingen waren dit jaar:
    Jachtslot Mookerheide.
    IMG_0254.jpeg

    Jachtslot Mookerheide is in 1904 in art-nouveaustijl gebouwd naar ontwerp van de broers Oscar en Henri Leeuw jr. in opdracht van Jan Jacob Luden. Deze had een obsessie voor dieren. Zo hield hij zeehonden in de stallen, waarvoor hij speciaal wagons met zeewater liet brengen. In 1910 verkocht Luden het aan Antonie Marinus Vroeg, die er tot 1927 zou wonen. In de jaren dertig vestigde de Congregatie Zusters van Dominicanessen van Bethanië er een klooster. Deze vingen er vanaf 1947 uit huis geplaatste meisjes op en bouwden op het omringende landgoed woningen en een schoolgebouw. Het huis met landgoed kwam in 1985 in bezit van Natuurmonumenten. Nadat er dertig jaar in erfpacht een hotel-restaurant in gevestigd was, kwam het jachtslot leeg te staan. Tussen 2013 en 2016 werden door Natuurmonumenten de historische tuinen opgeknapt en de kassen gerestaureerd. In 2019 werd op het landgoed een natuurbegraafplaats ingericht.

    Na 2016 begon Natuurmonumenten aan een grootscheepse restauratie, die in december 2023 voltooid is. Deel van het plan was het jachtslot zijn originele lichtroze kleur weer terug te geven, omdat de blauwe en gele tegelversieringen daarmee het beste contrasteren. Sinds juli 2023 zijn er weer een restaurant en zalen voor zakelijke en feestelijke bijeenkomsten in het jachtslot gevestigd.

    We maakte dit jaar een uitstapje naar Brabant, via de nieuwe fietsbrug bij Mook, de snelfietsroute Arnhem – Nijmegen – Cuyk.

    IMG_7669.jpeg

    Nog geen 50 meter van het “drielandenpunt” tussen Gelderland, Noord-Brabant en Limburg komt er een nieuwe fietsbrug over de Maas, die de drie provincies verbindt. De brug is onderdeel van het MaasWaalpad, de nieuwe snelfietsroute tussen de Radboud Universiteit en Cuijk. De route is ca. 12 km lang en daarmee zo’n 2,5 km korter dan de bestaande verbinding, maar vooral veel sneller en comfortabeler, want de fietser heeft bijna overal voorrang.

    De aanleg van een nieuwe fietsroute is een culturele daad, zeker als daarbij een nieuwe brug over de Maas moet worden gemaakt. Dan heeft iedereen er wel een mening over hoe die brug eruit moet komen te zien. Zo bleek destijds tijdens een creatieve sessie, die door de gemeenten Mook en Middelaar en Cuijk was georganiseerd. Maar uiteindelijk laat men het ontwerpen en toetsen van zo’n brug toch graag over aan professionals, want de brug moet niet in elkaar storten en mag niet te veel kosten. In de ontwerpopgave zaten een aantal lastige dilemma’s.

    Het eerste dilemma was dat de fietsbrug komt te liggen naast een bestaande spoorbrug, een vakwerkbrug, die na de tweede wereld oorlog snel in elkaar is gezet en die in de toekomst mogelijk wordt vervangen. Moet de fietsbrug nu lijken op de spoorbrug of kan die beter een eigen vorm krijgen? De architect, Paul Wintermans van het bureau Quist-Wintermans, heeft dit slim opgelost. Hij heeft gekozen voor een vakwerkbrug, waarbij de pijlers precies uitgelijnd zijn met de spoorbrug, maar de fietsbrug is symmetrisch en eleganter dan de oude spoorbrug. Zijn motto voor de twee bruggen is “de zoon en de weduwe”.

    St Agatha

    image.png

    Klooster Sint Aegten ligt in het noordoosten van Brabant aan de Maas, in het UNESCO-gebied De Maasheggen. Het begon allemaal in 1371 met de schenking van een kapelletje aan de orde van de Kruisheren. In 2021 vieren zij het 650-jarig bestaan van het oudste klooster in Nederland met een ononderbroken geschiedenis op dezelfde locatie. Het klooster organiseert in dat kader diverse bijzondere activiteiten.

    Het klooster heeft een rijk verleden, herbergt grote schatten en staat voor waarden die ook in onze tijd van betekenis zijn. Drie belangrijke en voor het publiek toegankelijke plaatsen die de waarden van het kloosterleven weerspiegelen zijn de tuin, de kerk en de bibliotheek. De tuin verbeeldt de verbinding met de aarde en verwijst zowel naar het aardse paradijs als naar de aarde die ons voedt en draagt. De kerk verbeeldt de verbinding met het hogere en het eeuwige, maar is tevens een plaats voor inkeer en aandacht. De bibliotheek verbeeldt de verbinding met de traditie (het verleden dat gekoesterd wordt en tot inspiratie kan dienen) en de nieuwsgierigheid naar kennis.

    We zullen deze ‘driehoek’ van plaatsen centraal stellen in de herdenking van de bewogen geschiedenis van Sint Agatha en in de vooruitblik naar de toekomst: we willen laten zien hoe de tuin, de kerk, en de bibliotheek met zijn boeken, dragers zijn van verhalen over een klooster met 650 jaar geschiedenis en inspiratiebron kunnen zijn voor mensen van nu.

    Door het maasheggenlandschap zijn we via Gennep, Col de St Jean (st Jansberg), de Kattenspielerweg, ( ca 6 km kaarsrecht door het Reichswald) en de Geldenberg naar Kleve gereden.

    Paas zaterdag was geen gelukkige bijkomstigheid. Frau Wanders was eigenlijk onbereikbaar. Vandaar hebben we bij het Koekkoekshuis een koffielocatie gevonden.

    IMG_0292.jpeg

E-mail ontvangen als er nieuws op de website geplaatst wordt? Klik dan op de afbeelding hierboven.

Wil je een nieuwe bijdrage op de website zetten, stuur dan een e-mail naar:
clubnieuws@clubbello.nl en verstuur het liefst vanaf jouw e-mailadres dat bij club BELLO bekend is.

Begin de titel van je bijdrage (vakje ‘Onderwerp’) altijd met: [Ritverslag] met daarachter de titel.
Bijvoorbeeld: [Ritverslag]Een mooie zondagmorgen in maart.

Voeg, indien gewenst, in de tekst van de e-mail afbeeldingen en/of foto’s toe.