GBBT 2014 etappe 5

Dag 5

Balestrino-Dolceaqua (Rijck)

I

Ik verzoek u heel goed op te letten
want de route van vandaag
wordt verwoord in, ja: sonnetten;
Een riskante onderneming, die ik waag.

Het begon gisteravond toen Harry met een
dreigend uitgesproken vraag
ons naar zijn hand trachtte te zetten:
Beginnen met stijgen of blijven we laag?

Het werd de watjes variant,
met vier tegen zes.
Democratisch proces.

Een beetje treurig want
wie heeft er zin
in een geamputeerde koningin?

II

Maar vandaag viel het mee, het begon al heel goed
ontbijt op terras, een Milanese echtpaar doet
zijn best om ons in alles te behagen
rent af en rent aan,  we hoeven niets te vragen.

Vervolgens daalt de Bello stoet
in warme ochtendzon, zoals het ook moet
af naar de zee die we al glinsteren zagen.
Ja dit wordt een der mooiste dagen!

Langs de kust, met kwekerijen
van tijm, salie en rozemarijn.
Wie wil er nou geen Bello zijn?

En in dit fraaie landschap rijen
Amandelbomen en olijven
Oh kon ik hier maar altijd blijven!

III

Zo fietsten wij in trance voort
Zozeer dat wij Wim voor de koffie misten
In Pieve di Teco, toch heus een alleraardigst oord.
Harry streng als immer, sprak en besliste:

Wij keren terug. Hij werd gehoorzaamd en gehoord. 
Maar waar was nou toch die kutbus, wij gisten
en gokten goed; daar stond zij braaf zoals het hoort.
Ja, Bello's laten zich niet kisten.

Het plein was pittoresk, de koffie goed
Niet minder was het gehaald gebak
Toch was er enig ongemak.

Want nu nog was het leven zoet
Maar hierna een klim van, welja
1100 hoogtemeters, naar de Teglia! (spr uit Telja).

IV

Wiebe, oud en wijs, blijft in de bus.
Dichter dezes, jong en onbezonnen
wordt geplaagde door fysiek ongemak en  dus
Baalt hij aan deze klim te zijn begonnen.

Dat we Harry hebben blijkt alweer een plus
want terwijl de rest op de top al ligt te zonnen
daalt hij weer 400 meter af: een lekke band van Rocus dus. 
Waar rijdt die op? Soms op ballonnen?

Uiteindelijk is ieder boven.
Pieters hoofd, niet te geloven
Omzwermd door zwarte vliegenzwerm.

De hekkensluiter Roel heeft ferm
Wiebe naar de top gebracht
In eigen tempo, als verwacht.

V

Dan lunch en daarna naar beneden
Het wegdek wordt allengs steeds slechter.
Na naar 500 meter hoogte te zijn gereden
zijn we klaar voor de finale, echter:

Dar staat een bord, passo vietato voor de belloleden!
Maar ieder onzer is een vechter, 
ach, hoe vaak wij al eigenzinnig deden!
Dat maakt de clubband alleen maar hechter.

Dus: afgronden zonder vangrail 
weggeslagen bermen
ik hoor ergens angstig kermen

Nergens is de weg nog heel
Het asfalt hangt op plaatsen los
maak een stuurfout en je bent de klos

VI

Wat is, zo vraag ik u, de zin,
Van dit gevaarlijk en riskante streven?
Maar we redden het, en zo ook Wim
Met gevaar voor eigen leven

En zijn bus met alles erin.
Overigens, ook dit nog even:
Onze Rocus slaagt er  in 
om nog een band het te laten begeven.

Na de daling volgt vals plat
snel wordt gekoerst op 't grote blad
het uitzicht is hier niet verkeerd

Een dorpje dat hoog tegen een berg aan ligt
Dolceaqua komt in zicht
Even zoeken, gearriveerd!