Twijfelachtig of het goed fietsweer zou zijn vandaag arriveerden Willem, Arre en ondergetekende vanmorgen iets voor negenen bij De Spar. Het regende mot. Onder de luifel van de winkel werd besloten om tegen de Zuid Westelijke wind in te vertrekken richting Elst. Niet over de Veluwezoom, maar langs de IJssel. Want als je niet vaak op de racefiets zit of niet een hele goede conditie hebt, dan beginnen we niet met de heuvelen.

Het werd snel droog en dan was er alleen nog de wind. Arre reed op zijn ijzeren fiets een mooi tempo en Willem nam spontaan de kop naast Arre. Langs de Pleijweg bij Arnhem richting Elst. Maar dat zou wel rap binnen bereik zijn, dus na overleg onderweg reden we naar Lent. Prachtige route via Bemmel.

De koffiebreak bracht, naast appeltaart, ook allerlei onderwerpen in ons gesprek. Per slot van rekening was het wel een hele tijd geleden dat we elkaar hadden gesproken. Zo waren de ritverslagen van de ‘23GBBT een gemis die we hebben ervaren. Sowieso de ritverslagen worden gemist. Het is een verbindend element in onze illustere Club. Voor ’24 werden al zelfs ideeën gelanceerd om de GBBT in de Elzas te houden. Iedere Bello kan daar naar eigen believen langere, hogere ritten maken en mogelijk dat daar op een grote deelname kan worden uitgezien. Volgens Willen zal het wel in de Club Bello Jaarvergadering ’23 worden besproken. Volgens deze betrouwbare bron komt die vergadering er zeker wel aan. We zijn in gespannen afwachting.

Terug via de dijk. Man, daar leek, voor mij in ieder geval, geen einde aan te komen en van de verwachte meewind was hier lang niet altijd spraken. Het was afzien! Bij Gendt viel mijn oog op de Hervormde kerk: dat lijkt wel een halve kerk. Het schip mist een groot deel, terwijl de toren apart staat op de plaats waar je hem zou verwachten. Wie weet wat daar aan de hand is geweest?

Heerlijk gefietst met elkaar en na 93 kilometer kan ik mijn fiets in bad stoppen. Daarna mezelf en we kijken terug op een fijne, gezellige rit. Volgende week weer?

Als ik vanochtend richting de Spar rijd vraag ik me af of er iemand zal zijn. Doodse stilte op de app, die af en toe volstroomt voordat er gefietst gaat worden. Net als “vroeger” rijd ik gewoon aan; wie komt meldt zich en wie niet komt of te laat is mist een altijd leuke rit. Ruim voor half negen niemand te zien bij de Spar waarop ik nog een klein lusje fiets. Bij een 2e aankomst staat daar Willem, even later ook Rocus en daarna Ferry. Voor de zekerheid maak ik maar weer kennis met de heren maar dat blijkt niet nodig. Ze weten nog wie ik ben. Rocus wil naar de Mossel en Ferry heeft (natuurlijk) een mooie route heen en weer terug. Twee aan twee gaat het via de Carolinahoeve, koepel de kaap, de Zijpenberg en Emmapyramide over de Schelmseweg richting Oosterbeek. Bij het Openlucht museum een voor mij onbekend en mooi slingertje. Vanuit Oosterbeek naar het westen, door Wolfheze en uiteindelijk op de weg van Het Planken Wambuis iets voorbij Juffrouw TOK naar rechts naar de Mossel. Daar is het een drukte van belang. We zijn niet de enige fietsers met deze bestemming. De fietsen staan nog niet of Rocus heeft zich al opgesteld in de rij voor koffie en appeltaart met slagroom. Het smaakt ons goed. Rocus krijgt nog wat route tips (o.a. fietsrouteplanner.nl) en zonder een tweede ronde koffie gaan we door. Nu richting Otterlo, dan naar Hoenderloo waar de noordelijke variant richting huis wordt genomen. Beekbergen en Lieren worden aangedaan en dan met een bochtje terug naar het Apeldoorn-Dierens kanaal dat enige tijd wordt gevolgd totdat rechtsaf richting Loenen opportuun lijkt. Dan via bekende wegen richting Dieren. Na eerst Rocus vaarwel te hebben gezegd volgt Willem en ook daarna Ferry in Ellecom. Kort daarna ben ik thuis. Ruim 3.5 u gefietst met 104 km op de teller. Bello’s kunnen dat (en ik ook nog). Heerlijke tocht.

Harde zuidwestenwind, dus we gaan eerst die kant op. Ferry heeft weer een fijne route voorbereid waaraan Pieter, Meindert en ik graag gevolg geven. Wel zullen we 60 km moeten afwerken voordat we koffie krijgen, geen probleem. Eerste aanwijzing is de A50, dus ik pak automatisch de Harderwijkerweg naar de oprit Loenen/Eerbeek. Dat is niet de bedoeling: we moeten de Elsberg over. Aldus geschiedt. Daarna de Koningsweg en langs Papendal op naar Wolfsheze. Daar maken we langzaam de draai naar het noorden om onder de A12 door te duiken en vervolgens langs Juffrouw Tok de Ginkelse Heide op te rijden. Door Mossel (geen pauze) en linksaf richting Lunteren. Bij Roekel buigen we af naar Wekerom, het eerste dorp dat we echt doorkruisen. Via Westeneng, Essen en Drieenhuizen komen we netjes voor de Heetweg uit, die ons door het frisse groen naar Kootwijk brengt. Koffie met appelgebak dus!

Aldaar wordt vastgesteld dat we gemiddeld nog maar net iets beter presteren dan Groep 3 van de Veluwerijders op de zaterdag: 24,5 om 24,6 km per uur. Daarna komen op Bello zondagmorgenapp wandelaars in de lucht die tijdens de standaard Bello-fietsuren informatie uitwisselen over wandelen. We doen het echt rustiger aan.

Veel donkere luchten gezien, eentje leegt zijn summiere inhoud boven Kootwijk, gelukkig zitten we onder een grote parasol.

Na de pauze wordt in een ziedende vaart de IJsselvallei weer opgezocht. Uiteraard eerst na even een rondje Radio Kootwijk, waar we worden verrast door de eerste tinten paars op de heide. De komende weken moeten we dus weer uitgebreid (fietsend en/of wandelend) de Posbank op.

Uitgezwaaid door Roel, staan vier Bello’s blakend aan de start. Daarnaast 2 (en later 3) afmeldingen. Gaat Bello toch (nog) weer op de fiets?

Mooi dat Ruud er weer bij is. Het is even geleden, maar goed om hem op de fiets te zien. Nu maar hopen dat hij niet teveel in Brugge vertoeft. Verder Willem (heeft vakantieplannen), Ferry (net terug van vakantie) en de schrijver (beetje van beide).

Het is erg warm, dus een niet al te lange route, de open Achterhoek in; via Zutphen, Wichmond en Hengelo naar Zelhem. Bij Brummen lekker door de uiterwaarden, alleen waar zijn de IJssel-biennale kunstwerken? De nieuwe brug bij Zutphen blijkt net dit weekend afgesloten voor fietsers, als bonus wat extra kilometers door de stad heen.

In Zelhem zijn we als eersten op het gelukkig schaduwrijke terras, dat daarna al snel vol loopt. Prima appelgebak met slagroom en veel informatie uit te wisselen.

Na de pauze rechtstreeks naar Dieren, via de vertrouwde paden en wegen. De temperatuur loopt lekker verder op, mooi dat we allen keurig voor de middag thuis zijn. De 76 km op de teller zorgen wel voor een pittige cooling down bij 30 graden: zitten en zweten.

Zo verzamelden 3 Bello’s zich zondag j.l. bij de Spar, ondanks vakantietijd. Instigator is Willem, die ons, Wiebe en Maarten, kennelijk inspireerde om samen een rondje tempo doeloe te rijden. Wat wil je anders, met deze mannen?

Met Willem als wegkapitein is de bestemming niet lastig te bepalen. Dat gaat naar de Achterhoek, waar we Etten zullen aandoen. Bovendien smachten we dan al naar een koffielikeurtje. Via Doesburg, even langs de Oude IJssel, vervolgens driemaal een rechts-links combinatie, Hoog Keppel en Hummelo bereiken we de regionen waar Willems hard sneller van gaat kloppen. Hier de ligt de basis van zijn fietsbenen! Heerlijk trappen we door dit land, om Doetinchem heen, naar Terborg en ten slotte op steenworp afstand Etten. De koffie en het appelgebak waren prima, de temperatuur reeds 25 grC. Zouden we de bediening van Tiemessen toch moeten melden dat de koffie niet compleet is zonder likeurtje? Neen, daar is de dame, ver boven de pensioenleeftijd, toch met het keurige blaadje likeurtjes en water. Ze maakt van ons haar eerste foto met een smartphone.

Wel of geen Peeskesbult op de terugweg? Die hoort er zeker bij, dus gaan we via Klein Azewijn en de rondweg Azewijn richting ’s Heerenberg. Onderweg daagt Wiebe Willem uit om de prestaties zoals die lagen ten tijde van de training voor de Marmotte nog eens te evenaren. Hoewel niet direct aan mij gericht heb ik daarvoor bedankt. Over randwegen gesproken, zo passeren we Stokkum en rijden gedrieën behoorlijk goed, zij het op het kleine mes, de Peeskesweg. De wegen langs en door Beek, Loerbeek, Wehl en Angerlo brengen ons weer naar Doesburg. Ik maak mijzelf wijs dat het tempo gaandeweg wel is gedaald.

Dit pelotonnetje reed 89 km, met een gemiddelde van 24,7 km/u bij vrijwel geen wind en verwend door de zon.

Het was een waar genoegen om met Wiebe en Willem mijn rentree op de fiets te vieren! Heren, mijn dank.